Alimentatie: hoe en wat?

Wat is alimentatie?

Alimentatie is kort gezegd een bijdrage in de kosten van het levensonderhoud. In oude beschavingen kwam het al voor dat na een scheiding werd betaald voor de kosten voor voeding en levensonderhoud van kinderen en de ex-partner. Het idee van alimentatie is al duizenden jaren oud. Het betalen van alimentatie werd niet altijd gezien als nare verplichting, maar ook wel als het zorgen voor, iets waarop men trots mocht zijn. In de huidige tijd is er veel verschil in de manier waarop alimentatieplichtigen tegen hun alimentatie aankijken. Van heel positief, met name bij het zorgen voor kinderen waarbij de alimentatieplichtige ook ziet dat het de kinderen mede dankzij zijn/haar bijdrage goed gaat. Tot heel negatief, met name wanneer partneralimentatie betaald moet worden, terwijl de onderhoudsplichtige van mening is dat de ex-partner zelf kan werken.

De Nederlandse wet geeft kleine verschillen in de omschrijving van de alimentatie voor minderjarige kinderen, meerderjarige kinderen en ex-partners.

Een bijdrage in de kosten van verzorging en opvoeding van minderjarige kinderen wordt kinderalimentatie genoemd. Van rechtswege wordt een door de rechter vastgestelde onderhoudsbijdrage omgezet in een bijdrage in de kosten van levensonderhoud en studie wanneer een kind 18 jaar wordt (art. 1:395b BW). De onderhoudsplicht duurt dan voort tot het kind 21 jaar wordt (art. 1:395a BW). Nadat een kind 21 jaar is geworden, is alimentatie bijna nooit meer afdwingbaar. Partneralimentatie wordt omschreven als bijdrage in de kosten van levensonderhoud.