Inning van alimentatie
Vaak worden alimentaties vastgesteld in uitspraken van de rechter (beschikkingen). De grosse van de beschikking (het exemplaar met daarop de stempel 'In naam der Koning(in)') geeft een zogenaamde executoriale titel aan degene die recht heeft op alimentatie. Betaalt de alimentatieplichtige niet, dan kan de deurwaarder met de grosse het geld proberen te innen. Zonodig door middel van bijvoorbeeld loonbeslag.
Het ligt voor de hand dat degene die niet meer kan betalen de ander daarvan zo spoedig mogelijk op de hoogte stelt en aangeeft waarom er niet of minder betaald kan worden. Om uiteenlopende redenen gebeurt dat soms niet. Het is dan wel goed om eerst te vragen waarom er niet of minder wordt betaald, voordat tot inning wordt overgegaan.
Zowel kinder- als partneralimentatie kunnen tegenwoordig geïnd worden via het Landelijk Bureau Inningen Onderhoudsbijdragen (LBIO). Voor degene die recht heeft op de alimentatie heeft dat tot voordeel dat hij/zij zelf geen kosten hoeft te maken en geen risico loopt als er niets meer te innen mocht blijken.
Meer informatie over de inning via het LBIO vindt u hier.
Hebt u onderling afspraken gemaakt over alimentatie, maar wordt er niet meer betaald? Natuurlijk probeert u dan eerst met de ander in overleg te komen om duidelijk te krijgen waarom er niet meer wordt betaald. Is de alimentatieplichtige bijvoorbeeld werkloos geraakt en is het inkomen buiten schuld gedaald? Dan kan het nodig zijn om een lagere alimentatie af te spreken. Komt u er samen niet uit, dan is er nog niet direct een mogelijkheid om nakoming van de afspraken af te dwingen. Wilt u wel weer alimentatie ontvangen, dan is het nodig om een verzoek tot vaststelling van alimentatie en/of nakoming van de onderling gemaakte afspraken over de alimentatie voor te leggen aan de rechter. Daarvoor is altijd een advocaat nodig.